Doom’un savaşı modern metal müziğin yanında nasıl gelişir?

Doom'un kalıcı mirası ayrılmaz bir şekilde metal müziğin evrimi ile bağlantılıdır. Herhangi bir kıyamet filminden tek bir not, dizinin bir Iron Maiden konserini anımsatan şeytani görüntüleri ve cehennem estetiğini anında çağrıştırıyor. Doom'un oyunu ve Metal'in çeşitli alt türleri arasındaki bu simbiyotik ilişki, Thrash Metal'in orijinal oyun üzerindeki etkisinden Doom: Dark Ages 'in metalcore infüzyonlu ses manzarasına kadar otuz yılı aşkın bir süredir.

1993 orijinali, 80'lerin sonlarından ve 90'ların başı Pantera ve Alice gibi 90'ların başı metal devleri, "Untitled" (E3M1: Cehennem Keep) gibi pistlerde açık bir etki yarattı, Pantera'nın "Savaş Ağzı" yı yansıtıp. Genel film müziği, Metallica ve Şarbon'u anımsatan Thrash Metal'in enerjisini benimsedi ve oyuncuları Mars'ın koridorları aracılığıyla thrash efsanelerinin acımasız gitar sololarını yansıtan çılgın bir hızla itti. Bobby Prince'in zamansız skoru oyunun ikonik silah oyununu mükemmel bir şekilde tamamlıyor.

Bu sinerji, Doom 3 'in 2004 tarihli sürümüne kadar on yılı aşkın bir süredir devam etti. Bu hayatta kalma korkudan ilham alan taksit, daha yavaş bir tempo ve tartışmalı bir el feneri tamircisi (daha sonra kaldırıldı) denemeye devam ederken, yeni bir sonik yön gerektiriyordu. Trent Reznor'un katılımı başlangıçta düşünülürken, Chris Vrenna (eski adıyla dokuz inç çivilerden) ve Clint Walsh nihayetinde film müziğini besteledi ve Tool'un atmosferik ve karmaşık sesinden ilham aldı. Doom 3'in ana teması kolayca B-tarafı olabilir, oyunun korku infüzyonlu bilimkurgu ayarıyla mükemmel bir şekilde eşleşen alışılmadık zaman imzaları.

Doom 3 'in ticari başarısına rağmen, hayatta kalma korku unsurları artık dizide bir aykırı olarak görülüyor. Bu vardiya, Nu-metal patlamasını takip eden bir deney dönemi olan 2000'lerin başında metal sahnesinin evrimini yansıttı. Diğer etkiler keşfedilse de, araç esintili yön oldukça etkili bir şekilde etkili oldu ve rahatsız edici ama uygun bir film müziği yarattı.

2016 yeniden başlatma, serinin yüksek oktanlı enerjisini yeniden kaldıran muzaffer bir dönüşü biçimlendirdi. Mick Gordon'un çığır açan skoru, djent infüzyonlu bir başyapıt, çılgınca silahlı ile mükemmel bir şekilde senkronize edildi. Film müziğinin alt bas ve beyaz gürültü ile katmanlı yoğunluğu, orijinalinden daha da kutlanmaktadır.

• Doom Eternal (2020), Gordon'un belirgin stiline sahipken, üretim karmaşıklıklarıyla karşı karşıya kaldı ve doğrudan katılımının daha azıyla bir film müziği ile sonuçlandı. Metalcore'a daha fazla eğilerek, 2010'ların sonlarında ve 2020'lerin başında türün hakimiyetini yansıtıyor ve Gordon'un bana Horizon ve Mimarlar ile eşzamanlı çalışmalarını yansıtıyor. Sonuç, hala ağır olsa da, öncekinden biraz daha az çiğ, Ebedi *'nin platform ve bulmaca öğelerinin oyun eklemelerini yansıtıyor.

Şahsen, Doom 2016 en sevdiğim olmaya devam ediyor, ham enerjisini Ebedi 'nin daha rafine yaklaşımına tercih ediyor. Bu tercih, mimarların 2016 albümüne olan sevgimi yansıtıyor Tüm Tanrılarımız bizi terk etti . Ebedi, mükemmel ve yenilikçi olsa da, aynı etkiye uymuyor.

• Doom: Karanlık Çağlar Büyüleyici yeni bir bölüm sunuyor. Oyunun, mekanikleri ve mitolojik yaratıkları birleştiren daha yavaş, daha kasıtlı savaşa doğru kayması, ağırlığı çeviklikle dengeleyen bir film müziği gerektirir. Besteciler Finishing Move, hem klasik hem de modern metalden ilham alıyor ve oyunun benzersiz mekaniğini tamamlayan bir ses yaratıyor. Sergilenen oyun, Orijinal Doom *'un Thrash unsurlarını eşzamanlı olarak yankılanırken, Knocked Loose gibi grupların etkilerini ima ediyor.

Dark Ages'in oynanışı, orijinalin koridor tabanlı savaşını genişleterek ilk, agresif bir stil ekleyerek genişler. Bu, deneyler ve çapraz tür etkileri giderek yaygınlaşan metalin evrimini yansıtır. Oyunun tasarımı, mekanikleri ve mitolojik yaratıkları birleştiriyor, bu daha geniş evrimi yansıtıyor, Petring Me the Horizon gibi modern metal bantlarda görülen deneyleri yansıtıyor ve gevşedi.

Yoğun silahlı ve dinamik bir film müziği kombinasyonu, Doom serisine heyecan verici yeni bir giriş vaat ediyor. Sadece bakışlar ortaya çıkmış olsa da, Doom: The Dark Ages heyecan verici bir deneyim sunma potansiyeline ve hatta yeni bir favori metal albüm. Beklenti aşikar.

IMGPIMGPIMGP%