"Nieuwe Oblivion: Remake Look, Remaster Feel"

Toen Bethesda eerder deze week de Oblivion onthulde, voelde het als een droom die uitkwam. De reis van 2006 naar Tamriel, ooit ontsierd door zijn eigenzinnige, met aardappelgezicht en vleugje landschappen met lage resolutie, is nu omgezet in het meest visueel verbluffende spel van de Elder Scrolls tot nu toe. Na jaren van HD -remasters die vaak veel te wensen overlieten - zoals de nauwelijks onderscheidbare upgrades in Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered - zag de keizerlijke stad bijna twee decennia geleden Reborn in Unreal Engine 5 met Ray Tracing niets minder dan een openbaring. Naast de visuele revisie heeft het spel verbeteringen in gevechten, RPG -mechanica en talloze andere details. Ik vroeg me af of Bethesda en ontwikkelaar Virtuo's het verkeerd hadden genoemd - zou het in plaats daarvan geen Oblivion -remake moeten zijn?

Het blijkt dat ik niet de enige was met die gedachte. Veel fans, samen met Bruce Nesmith, een senior game -ontwerper op de originele Oblivion , hebben het een remake genoemd. Maar na het duiken in het spel gedurende enkele uren, werd het duidelijk dat Oblivion Remastered er misschien uitziet als een remake, maar fundamenteel speelt het als een remaster.

De redenen waarom Oblivion eruit ziet als een remake zijn duidelijk: virtuo's hebben elk actief zorgvuldig opnieuw ontworpen. Elke boom, zwaard en afbrokkelende kasteel is gloednieuw, die voldoet aan de grafische normen van vandaag met prachtige texturen, verbluffende verlichting en een vernieuwd fysica -systeem dat realisme toevoegt aan elke pijl- en wapenstaking. Hoewel de NPC's dezelfde personages uit 2006 zijn, is elk model een nieuwe creatie. Deze revisie is niet alleen bedoeld om te voldoen aan, maar ook de moderne verwachtingen te overtreffen, waardoor het de mooiste Bethesda Game Studios RPG tot nu toe is. Als ik het zonder de geruchten van de remaster had gezien, heb ik het misschien aangezien voor de Elder Scrolls 6 .

Maar het gaat niet alleen om visuals. Gevecht is verfijnd, waardoor Longsword -schommels effectiever dan ooit aanvoelen. De camera van de derde persoon bevat nu een functionele reticule, en alle menu's-van het Quest Journal tot dialoog en minigames-zijn vernieuwd. Het originele, onhandige nivelleringssysteem is vervangen door een meer intuïtieve hybride van de vergetelheid en de mechanica van Skyrim . Sprinting is eindelijk een optie. Met zulke uitgebreide upgrades zou je kunnen beweren dat we ons in een remake -territorium zijn.

Als ik Oblivion Remastered had gezien voor de geruchten, had ik misschien geloofd dat het de Elder Scrolls 6 was. De kern van de zaak ligt niet in technologie of veranderingen, maar in semantiek. De gaming -industrie mist duidelijke definities voor remakes en remasters, en termen worden vaak losjes gebruikt. Bijvoorbeeld, Rockstar's "Definitive Edition" remasters van de Grand Theft Auto -trilogie gaan nauwelijks verder dan hun PlayStation 2 -roots, terwijl de crash Bandicoot N. Sane Trilogy , ook wel een remaster genoemd, volledig nieuwe activa bevat en er eigentijds uitziet. Remakes zoals Bluepoint's Shadow of the Colossus en Demon's Souls zijn trouwe recreaties die vanaf de grond worden herbouwd, terwijl Resident Evil 2 interactie herontwerp en tegelijkertijd de oorspronkelijke structuur behoudt. Final Fantasy 7 remake en wedergeboorte veranderen radicaal ontwerp, script en verhaal. Deze voorbeelden illustreren de wazige lijnen tussen remakes en remasters.

Historisch gezien werd een spel opnieuw opgebouwd in een moderne motor als een remake beschouwd, terwijl remasters beperkte upgrades waren binnen de oorspronkelijke technologie. Dit onderscheid wordt steeds meer verouderd. Een meer passende definitie van vandaag kan zijn dat remasters het originele ontwerp behouden met grafische revisie en kleine gameplay -verbeteringen, terwijl remakes de game volledig opnieuw ontwerpen. Onder deze definitie zou Demon's Souls en Metal Gear Solid: Delta remasters zijn, en de term "remake" zou worden gereserveerd voor games die nieuwe interpretaties van oude ideeën bieden.

Nieuwe verlichting, bont en metalen effecten zijn slechts het topje van de ijsberg van de veranderingen van Oblivion Remastered . Afbeelding krediet: Bethesda / virtuo's. Dus, als we deze voorgestelde definities accepteren, is deze nieuwe versie van Oblivion een remake of een remaster? Na slechts een uur te hebben gespeeld, is het duidelijk dat Oblivion Remastered toepasselijk wordt genoemd. Ja, de nieuwe activa en de ray tracing van Unreal Engine 5 laten het gloednieuw lijken, maar eronder is het hetzelfde 20-jarige spel, met zijn kernmechanica en eigenaardigheden die liefdevol in de klassieke Bethesda-stijl zijn bewaard. Zoals Bethesda verklaarde: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als één moeten voelen."

De tekenen van dat tijdperk zijn onmiskenbaar. Van de laadschermen achter elke deur tot de verbijsterende overtuiging-minigame, de simplistische stadsontwerpen, de onhandig bewegende NPC's en de stille gevechten-alle kenmerken van het origineel blijven. Zelfs de bugs en glitches, bewaard om de unieke charme van de game te behouden, zijn aanwezig.

Recente games zoals Obsidian's Avowed Showcase moderne vooruitgang in gevechten en verkenning, en benadrukken hoe Oblivion Remastered in vergelijking wordt gedateerd. Toch heeft deze geremasterde klassieker nog steeds een enorme waarde in 2025. De magie van zijn wereld, met zijn Rohan-achtige open velden en talloze mysteries, blijft betoverend. De ambitieuze kenmerken, zoals dynamische kabouteroorlogen en boeiende queststructuren, blijven opvallen. In een tijdperk waarin games spelers vaak te veel begeleiden, voelt Oblivion 's old-school benadering van de vrijheid van spelers verfrissend bevrijdend. De fijnere details, zoals dialoog, systeeminterconnectiviteit en niveauontwerp - onthullen echter zijn leeftijd. Een remake zou deze aspecten moderniseren, maar Oblivion Remastered gaat over het herleven van de oorspronkelijke ervaring.

Videogames lenen vaak terminologie van andere media. In film zijn remakes nieuwe producties met nieuwe casts, bemanningen en sets, terwijl remasters bestaande films verbeteren om aan de moderne normen te voldoen. Zelfs de beste 4K -restauraties van klassiekers zoals Jaws en The Godfather blijven producten van hun tijd, duidelijk in hun richting, effecten en filmkorrel. Oblivion is verwant aan deze restauraties en duwt de visuele kwaliteit tot zijn grenzen binnen het meer flexibele medium van videogames. Alex Murphy, uitvoerend producent bij virtuo's, beschreef het toepasselijk tijdens de onthulling: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en Unreal 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers bijna 20 jaar van houden."

Oblivion Remastered doet zijn naam aan en moet niet worden gezien als het verminderen van zijn prestaties. In plaats van erop te staan ​​dat het een remake is, moeten we het zien als de benchmark voor remasters door andere AAA -bedrijven. Dit is waar Mass Effect Legendary Edition op had moeten streven, niet alleen een opgeruimde heruitgave. Dit is wat Grand Theft Auto: de trilogie had moeten zijn, in plaats van een cynische geldgreep. Oblivion Remastered is een werk van liefde, gemaakt door gepassioneerde handen en toch bewaard door toegewijde fans, en dat is precies hoe het zou moeten zijn.